Keypt skoðun frá útlöndum

það er aðeins eitt um þessa keyptu skoðun Sigurðar Gísla Pálmasonar að segja: vonandi hafa þetta verið hagkvæm kaup fyrir hann. Hins vegar ef maður vill horfa til náttúruvænleika við gerð nýs vegar, hefur maður hann sem stystan. Hagkvæmni vegagerðar byggist á framkvæmdakostnaði, viðhaldskostnaði, notendakostnaði og orkunýtingu til langs tíma. Hin keypta niðustaða S.G.P. frá útlöndum fær falleinkun í þessum þáttum. Hönnun Vegagerðarinnar stenst þessa þætti.

Allir hafa sína sýn á náttúruna. Sigurður Gísli hefur sína, ég mína. Mín sýn er í takt við það sem umhverfisráðherra vor hefur sett á blað; að náttúran geti verið verðmæt á þann hátt að landsmenn og gestir geti notið hennar, verið í henni og fundið hana umlykja sig. Það uppfyllir Teigskógarleið Vegagerðarinnar því hún opnar aðgengi að fögru landsvæði Hallsteinsness. Hin keypta niðurstaða S.G.P. heldur þessu fagra svæði lokuðu og óaðgengilegu; "einnarfjölskyldusvæði". 

Landið okkar Ísland. Þetta heyrist oft. Er það okkar allra í raun eða kannski land hinna fáu sem ráða furðu oft, í raun, hvernig við nýtum og njótum landsins "okkar", Íslands.

Deilt um ágæti nýju brúarinnar

Batterísbílatrúboðið - slæm syndaaflausn

Guðmundur Ingi umhvefisráðherra ákveður að líta framhjá gríðarlegum umhverfisspjöllum í löndum eins og Kongó, þaðan sem mest af ört þverrandi kóbalti heimsins kemur, en það er eitt aðalefnið í batterí rafbíla.

Hann lítur líka fram hjá gríðarlegu ofbeldi og glæpum þar (Kongó) tengdu kóbaltnáminu.

Hann lítur líka fram hjá barnaþrælkun og skefjalausum mannréttindabrotum vegna kóbaltsins.

Hann lítur líka fram hjá því að ekki hefur fundist nein hrein leið til að endurvinna eða farga ónýtum bílabatteríum.

Bensín- og díselbílaeigendum refsar hann grimmilega til að taka þátt í umhverfisspjöllum og mannréttindabrotum til að útvega okkur vonlaus lithíumbatteri.

Bensín- og díselbílaeigendur eru nógu góðir til að niðurgreiða innkaup og notkun batterísbílanna.

Bensín- og díselbílaeigendur eru líka nógu góðir til að standa undir vegagerð landsmanna og þar með taldir hjóla- og göngustígar.

Batterísbíll sem þó er ónothæfur til að draga kerrur og aftanívagna, kostar tvöfalt meira í innkaupum en bensín- eða díselbíll. Þannig er hvatt til gjaldeyrisútstreymis í stað þess að nýta það lengur sem þegar hefur verið settur gjaldeyrir í. Bensín- og díselbíla sem sé. Eyðslustefnan er fyrirskipuð sem dyggð samkvæmt ritúali umhverfisráðherra! Í þessa þegar keyptu bíla er auðvitað búið að nota heilmikið af hvers kyns hráefnum og náttúruauðlindum. Reyndar í útlöndum og telst því kannski ekki með!

Það þætti skrýtið að banna sorphirðu af því að sorp sé í sjálfu sér óumhverfisvænt. Á þessum slóðum er rafbílaofforsið nú. Allt er leyfilegt í trúarbragðastríði, eða hvað?

Rafbíll er þó að mörgu leiti spennandi þróunarverkefni og margt í pípunum þar. Sumir segja að rafmagnsbíllinn verði ekki tilbúinn sem alvöru söluvara fyrr en eftir 3-5 ár. Sumir segja 10 ár.

Er ekki ágætt að hafa sig hægan á þróunartímabilinu?

Ef þessi lestur var leiðinlegur, þá er hér skemmtiefni:

http://www.bbl.is/frettir/frettaskyring/skuggahlidar-rafbilavaedingarinnar/18385/
http://www.visir.is/g/2018180529501
http://www.dv.is/frettir/2018/05/29/mord-og-mannrettindarbrot-simanum-thinum/
https://www.mbl.is/frettir/erlent/2016/01/19/haetta_lifi_sinu_fyrir_rafhlodur/
http://www.ruv.is/frett/barnathraelkun-knyr-snjallsima-og-tolvur
http://www.visir.is/section/MEDIA98&fileid=CLP57036

Mikill ávinningur af rafbílavæðingunni